Być może  zastanawiasz się nad podjęciem terapii? Być może odczuwasz lęk, wahasz się, masz wiele pytań.  To naturalne.  Być może poniższe informacje pomogą Ci zrobić pierwszy krok. 

  1. Decyzja o podjęciu psychoterapii powinna być Twoja. Możesz być zachęcony przez bliskich, zmotywowany przez lekarza lub psychologa. Ostateczna decyzja należy jednak do Ciebie. 
  2. Opór jest naturalny. Perspektywa zajmowania się tym co przeszkadza w teraźniejszości oraz nieświadomością, czyli pragnieniami, przeżyciami i uczuciami, z których nie zdajemy sobie sprawy może zniechęcać… Jednak po czasie okazuje się, że ten wysiłek się opłaca.
  3. Nie ulega wątpliwości, że psychoterapia może być dla Ciebie trudnym przeżyciem. Warto dbać o kontakt z choć jedną wspierającą Twoją decyzję osobą. Może się zdarzyć, że ludzie z Twojego otoczenia będą popierać Twoją decyzję. Może być przeciwnie, że spotkasz się z ignorowaniem bądź wyśmianiem Twojego problemu. Spróbuj się tym nie zrażać. Nie wstydź się psychoterapii. Próbujesz sobie pomóc, a terapia jest po prostu lekarstwem.
  4. Zdaj sobie sprawę, że być może nie uda się od razu!  Samo znalezienie specjalisty może okazać się  trudne. W Polsce w dalszym ciągu zawód psychoterapeuty nie jest dobrze regulowany prawnie. Sprawdź czy wybrany przez Ciebie specjalista ma ukończony całościowy kurs psychoterapii rekomendowany przez Polskie Towarzystwo Psychologiczne lub Polskie Towarzystwo Psychiatryczne. Zapytaj psychoterapeutę o jego doświadczenie zawodowe, superwizję pracy oraz  spełnienie wymogu własnej psychoterapii szkoleniowej. Bardzo ważne są Twoje odczucia, być może trudno jest Ci pracować z daną osobą, spróbuj omówić to z terapeutą. Jeśli dojdziesz do wniosku, że opór jest zbyt duży, poszukaj innej osoby, z którą poczujesz się bezpieczniej. Może to wynikać z braku ” chemii” między wami lub z Twojego oporu i obaw związanych z naturalnym lękiem przed leczeniem. 
  5. Nie jest regułą , że leczenie prywatne jest lepsze niż leczenie NFZ. Zarówno w placówkach prywatnych  oraz tych finansowanych z NFZ możemy spotkać świetnych specjalistów oraz osoby słabo przygotowane do wykonywania swojego zawodu. Nie sugeruj się ceną usług nie zawsze najdroższa placówka w mieście jest tą najlepszą…
  6. Nastaw się na to, że  proces poznawania i zmiany siebie wymaga czasu, a na efekty trzeba czekać dosyć długo. Standardowo psychoterapia trwa od kilkunastu tygodni do kilku lat, a spotkania odbywają się zazwyczaj raz w tygodniu. Zasady współpracy ze specjalistą określane są jednak indywidualnie. 
  7. Kontakt z psychoterapeutą ogranicza się do wizyt w gabinecie.  Psychoterapeuta nie mówi nic o sobie, wypowiada się wyłącznie na Twój temat, co może być czasem dla Ciebie frustrujące. Wszystkie te kwestie nie wynikają z niechęci wobec nawiązywania prywatnych kontaktów, ale z kodeksu etycznego, którego przestrzeganie jest podstawą do prawidłowego przebiegu procesu leczenia.
     Nie musisz  się tego obawiać mówienia o sprawach osobistych, ponieważ psychoterapeutów obowiązuje tajemnica zawodowa. Postaraj się nie ukrywać niczego, nie wstydzić się ani nie bać się negatywnej oceny. Zadaniem terapeuty nie jest ocena Twojej osoby, ale pomoc. Twoja rola w powrocie do zdrowia jest bardzo duża, a leczenie wymaga współpracy i zaufania.
  8. Podczas psychoterapii coś może nie dziać się według Twojego planu. Z czasem może nastąpić okres chwilowego pogorszenia nastroju, podczas którego możesz chcieć zrezygnować z terapii.  Przygotuj się, że taka sytuacja może nastąpić i nie opuszczaj leczenia. 
  9. Do powrotu do zdrowia potrzeba czasu! 
  10. Powodzenia!